Αν το έλεγε κανείς πριν από, ας πούμε, 40 χρόνια θα γελούσε σύσσωμο το ζωικό βασίλειο- της αρκούδας πρωτοστατούσης. Αν κάποιος το επαναλάμβανε ευθαρσώς πριν, ας πούμε, 20 χρόνια («Πιστεύω ότι ένας Έλληνας θα κατακτήσει Grand Slam»), τότε το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο: γέλια μέχρι δακρύων και, ίσως, μερικές σουβλιές στην καρδιά λόγω παρατεταμένου νευρικού.
ο Στέφανος Τσιτσιπάς «επιβίωσε» (3-2) στη… ματσάρα, όπως εξελίχθηκε, με τον Αλεξάντερ Ζβέρεφ στο Philippe Chatrier και πήρε τελικά την σπουδαία πρόκριση για το μεγάλο τελικό του RolandGarros την Κυριακή! Ο αγώνας ξεκίνησε ιδανικά για τον Στέφανο, καθώς στο πρώτο σετ πέτυχε πολύ γρήγορα το πολυπόθητο break, ήταν σταθερότατος από τη βασική γραμμή και πίεσε μέχρι εξαντλήσεως τον Γερμανό, φτάνοντας εύκολα στο 6-3.
Το δεύτερο φάνηκε πως θα είναι εντελώς άλλη υπόθεση, μια και ο Ζβέρεφ μπήκε με το… χέρι κολλημένο στο γκάζι: το νούμερο 6 της παγκόσμιας κατάταξης πήρε με συνοπτικές διαδικασίες τα τρία πρώτα games και έβαλες τις βάσεις για την ισοφάριση.
Αμ δε: το μενού από εκείνο το σημείο και μετά είχε “Stef-Express”, με τον Έλληνα τενίστα να κερδίζει τα επόμενα 6 games και να «κλείνει» εν τέλει δια περιπάτου και αυτό το σετ, φτάνοντας εύκολα στο 2-0 μετά από μόλις 1 ώρα και 20 λεπτά παχνιδιού. Πάνω, όμως, που άπαντες περίμεναν πως το τρίτο σετ θα ήταν και το ακροτελεύτιο και ότι ο Στεφ θα ολοκλήρωνε το θρίαμβό του, η κατάσταση άλλαξε άρδην: αίφνης ο Ζβέρεφ θυμήθηκε πως είναι ένας από τους κορυφαίους τενίστες στον κόσμο, άρχισε να «σφυροκοπεί» από την baseline, περιέπλεξε τα πράγματα με μερικά dropshots και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τα αβίαστα λάθη του Τσιτσιπά, ισοφαρίζοντας σε 2-2, αφού πήρε τόσο το 3ο όσο και το 4ο σετ με 6-4.
Κάπως έτσι, φτάσαμε στο 5ο και καθοριστικό: η ψυχολογία ήταν σαφέστατα στην πλευρά του Ζβέρεφ μετά την απροσδόκητη ισοφάριση και ήταν εμφανές πως ο Τσιτσιπάς δεν πατούσε πολύ καλά.
Ωστόσο, την ώρα που τα πάντα έδειχναν να είναι εναντίον του (στο 0-40 του πρώτου game στο δικό του σερβίς, με τον αντίπαλό του να έχει 3 break points), ο Στεφ βρήκε το ψυχικό σθένος, «έβγαλε» το καλύτερό του τένις, είπε σε άπταιστα γερμανικά “dánke” στον Σάσα για τα πολλά unforced errors του και στο τέλος έφτασε στην τεράστια νίκη-πρόταση με 6-3, 6-3, 4-6, 4-6, 6-3 μετά από 3 ώρες και 40 λεπτά.
Με τα εντυπωσιακά, αδιανόητα και πρωτοφανή αυτά και εκείνα, ο Τσιτσιπάς έγινε ο πρώτος τενίστας από τη χώρα μας που φτάνει στον τελικό του Roland Garros και, πια, υπάρχει ένας και μόνος στόχος: το τρόπαιο του πρωταθλητή!
Το έσχατο εμπόδιο, βέβαια, θα είναι το πιο δύσκολο εξ όλων: απέναντί του θα βρεθεί είτε ο κορυφαίος όλων των εποχών στο χώμα, ο Ράφα Ναδάλ, με τις 13 κατακτήσεις RG στο παλμαρέ του είτε ο, επίσης θρύλος, Νόβακ Τζόκοβιτς των 18 Major τίτλων. Όμως…
Όμως, πλέον, μπορούμε να το πούμε: πιστεύουμε πως ο Στέφανος- αυτός ο… Γκάλης του τένις, ο παίκτης που μαζί με την Σάκκαρη εκτόξευσε το άθλημα στη χώρα μας- μπορεί να κατακτήσει τον τίτλο.
Ένας Έλληνας, δηλαδή, να πάρει Grand Slam.
Δεν ξέρουμε αν το προσέξατε, όμως πλέον με αυτή την πρόταση δε γελάει κανείς…
