Γεννήθηκε στον Τύρναβο το 1784 και πέθανε στη Βιέννη σε ηλικία 67 ετών. Ήταν ανιψιός του άνθιμου Γαζή. Από μικρός έμεινε ορφανός ενώ τα πρώτα γράμματα διδάχτηκε στη γενέτειρα του από το μεγαλύτερο αδελφό του Ιεροδιάκονο Στέφανο που ονομαζόταν Δούγκας. Σε αυτόν οφείλει την αγάπη του για φιλολογία και την επίδοσή του στην ιατρική που σπούδαζε γύρω στα 1805 στην Ιένα της Γερμανίας. Επίσης παρακολούθησε μαθήματα ορυκτολογίας και φυσικών επιστημών. Η συμβολή του Δημητρίου Αλεξανδρίδη στην πνευματική ζωή και το διαφωτισμό του υπόδουλου Ελληνισμού ξεκίνα με την έκδοση στη Βιέννη το 1806 του “Ελληνικού καθρέπτη”. Πρόκειται για μία σύντομη βιογραφία των Ελλήνων συγγραφέων που άκμασαν το 15ο αιώνα και που προοριζόταν για χρήση των σπουδαζόντων νέων. Τον ίδιο χρόνο ή λίγο πριν από την έκδοση του “Καθρέφτη” εκδίδει σε δική του μετάφραση την “Ιστορία της Ελλάδος” το Αγγλία ιστορικό Al Goldsmith που ξεκινά από την πρώτη καταβολή των ελληνικών πραγμάτων και φτάνει μέχρι την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Την ιστορία αυτή προσαυξάνει με δικές του σημειώσεις στις οποίες συγκαταλέγεται και ένας γεωγραφικός χάρτης της Ελλάδος. Σε αυτή την έκδοση ο Δημήτριος Αλεξανδρίδης προσπαθεί να τονίσει τη συνέχεια του Ελληνισμού επισημαίνοντας το στενό δεσμό πού υπάρχει μεταξύ του Βυζαντίου του αρχαίου και του νεοελληνικού πολιτισμού.
Ένα χρόνο αργότερα 1807 έγινε και δεύτερη έκδοση του παραπάνω βιβλίο στην οποία προστέθηκε και ένας 3ος τόμος που περιέχει τη βυζαντινή ιστορία καθώς και τη θρησκεία τα ήθη και τα έθιμά των Ελλήνων. Το 1812 εκδίδει την εφημερίδα “Ελληνικός τηλέγραφος” και το παράρτημα του “Φιλολογικός τηλέγραφος” πού για πολλά χρόνια και παρά την αυστηρή αυστριακή λογοκρισία στάθηκαν τα πιο σπουδαία έντυπα για την πληροφόρηση των Ελλήνων του εξωτερικού φροντισμένα και ενημερωμένα πάντοτε. Τα τρία πρώτα χρόνια από την έκδοση της εφημερίδας του Τυρναβίτη λόγιου, με την υποστήριξη των ισχυρών οικονομικά και κοινωνικά Ελλήνων, αυτή έγινε η επίσημη εφημερίδα των ελληνικών παροικιών της Ευρώπης και κυκλοφορούσε μέχρι την Τουρκία. Ο “ελληνικός τηλέγραφος” υποστήριξε τον Κοραή και τον κύκλο του και τελικά ύστερα από δυσκολίες σταμάτησε να εκδίδεται το 1836. Ο Δημήτριος Αλεξανδρίδης ήταν πολυμαθέστατος και δραστήριος Τυρναβίτης που υποστήριξε μαζί με τον Άνθιμο Γαζή το θεόκλητο Φαρμακίδη και άλλους επιφανείς Έλληνες από τους πρώτους λόγιους της διασποράς και βασικό στέλεχος της κινήσεως Βιέννης πού είχε σκοπό να τονώσει το φρόνημα των υπόδουλων και να προετοιμάσει την κήρυξη της επανάστασης του 1821.
