Ο Βαγγέλης Μπούτας, ο γνωστός στο πανελλήνιο αγροτοσυνδικαλιστής των μπλόκων «έφυγε» για το τελευταίο του ταξίδι πριν λίγες μέρες. Φίλοι και συγγενείς τον αποχαιρέτησαν στο χωριό του, τη Μητρόπολη Καρδίτσας.
Ο Βαγγέλης εκεί ψηλά θα βρήκε σίγουρα τον παλιό του φίλο, τον Θανάση Νασίκα – το δικό μας Νασούλια, ο οποίος είχε φύγει για το μεγάλο ταξίδι λίγους μήνες νωρίτερα.
Μαχητές της ζωής και αγωνιστές της αγροτιάς και οι δύο. Με διαφορετικές πολιτικές επιλογές, αλλά πάντα μαζί στην πρώτη γραμμή. Σε μια άλλη εποχή που σήμερα φαντάζει μακρινή, μιλούσαν μια γνήσια λαϊκή γλώσσα. Μια γλώσσα που συγκινούσε και ξεσήκωνε τους αγρότες, που κατά χιλιάδες τους ακολουθούσαν στα μεγάλα μπλόκα των περασμένων δεκαετιών.
Άντρες παλιά κοπής με μπέσα και φιλότιμο, άνθρωποι του πραγματικού μόχθου, μιλούσαν άμεσα στην καρδιά του αγρότη. Μακριά από την ξύλινη γλώσσα και το νερόβραστο υφάκι των νεότερων. Μαθημένοι στα λίγα και τα δύσκολα. Ήξεραν καλά τι θα πει όργωμα, κλάδεμα και άρμεγμα.
Ήξεραν και τα «λαμπόγυαλα» το αμίμητο που είχε πει ο Νασούλιας που «θα αναγκαζόταν να σπείρουν οι αγρότες», αφού οι κανονικές καλλιέργειες δεν απέδιδαν. Κι έτρεχαν οι δημοσιογράφοι να μάθουν το είναι τα λαμπόγυαλα. Ήξεραν και τη «γουρνοθλιά», που ήθελαν να περάσουν στους αγρότες, την άλλη αμίμητη φράση τους Βαγγέλη Μπούτα.
Εκεί να δεις έκπληξη οι δημοσιογράφοι. Ο απλός κόσμος δε θα τους ξεχάσει εύκολα. Θα τους θυμάται με συγκίνηση γιατί ήταν άνθρωποι που χαρακτήρισαν την εποχή τους.
[quads id=5]
