HomeΠΡΟΣΩΠΑ

Συνέντευξη με πυροσβέστη διασώστη που βρισκόταν στο Δαμάσι από την πρώτη ώρα του σεισμού

Συνέντευξη με πυροσβέστη διασώστη που βρισκόταν στο Δαμάσι από την πρώτη ώρα του σεισμού

Στις 3 Μαρτίου ο σεισμός μας ανησύχησε όλους. Αγωνία, φόβος, πανικός, ήταν τα συναισθήματα που κυριάρχησαν από τα πρώτα λεπτά. Δίπλα στους κατοίκους όλων των περιοχών που επλήγησαν ήταν από την πρώτη στιγμή η πυροσβεστική. Ειδικά στο Δαμάσι με την κατάσταση να είναι τρομακτική, οι διασώστες του Πυροσβεστικού σώματος ήταν εκεί από την αρχή καθώς και στην συνέχεια των μετασεισμών. Η ιστοσελίδα μας Tyrnavosotoposmas.gr μίλησε με έναν από αυτούς τους διασώστες που ήταν εκεί μέρα νύχτα και μας εξήγησε την κατάσταση που επικράτησε από το πρώτο λεπτό του σεισμού.

Την ημέρα του σεισμού κληθήκατε να βρεθείτε στις περιοχές που επλήγησαν βαρύτατα από τον σεισμό της 3ης Μαρτίου. Όπως ξέρουμε ευτυχώς δεν είχαμε εγκλωβισμένους. Παρόλα αυτά ήσασταν εκεί από την πρώτη στιγμή και παραμείνατε για μέρες. Τι έχεις να μας πεις για εκείνη την πρώτη μέρα, αλλά και τι σου έμεινε από την περίοδο εκείνη.

Εκείνη την ημέρα το μυαλό όλων μας ήταν στο κακό, ότι θα υπάρχουν εγκλωβισμένοι, λόγω της πρωτόγνωρης σεισμικής δόνησης για τα δεδομένα της Λάρισας. Η υπηρεσία μας τέθηκε αμέσως σε γενική επιφυλακή και άμεση προτεραιότητα ήταν όπως σε οποιοδήποτε συμβάν η ανθρώπινη ζωή και μετά η ανθρώπινη περιουσία. Ευτυχώς δεν υπήρχε άνθρωπος σε κίνδυνο στο συγκεκριμένο συμβάν, υπήρχαν μόνο υλικές ζημίες.

Παραμείναμε στον τόπο του συμβάντος για αρκετές μέρες ως επιφυλακή για τους μετέπειτα σεισμούς. Βρισκόμασταν εκεί και ως φυσική παρουσία για αντιμετώπιση κάποιου συμβάντος αλλά και ως άνθρωποι σε μία δύσκολη στιγμή των συνανθρώπων μας. Εξάλλου όλοι είχαμε φίλους ή συγγενείς στις περιοχές αυτές. Το να υπάρχει ο κρατικός μηχανισμός εκεί είναι μια στήριξη γιατί δείχνει ότι το κράτος είναι εκεί για σένα καθώς και μια ψυχική ανακούφιση για τους κατοίκους που μας έβλεπαν. Πέρα από τα συντρίμμια δυστυχώς η εικόνα που έμεινε χαραγμένη στο μυαλό, ήταν η θλίψη και η απόγνωση στα πρόσωπα των ανθρώπων που κάτω από αντίξοες συνθήκες (κρύο, βροχή), βλέπανε τους κόπους μιας ζωής να χάνονται.

Γιατί επέλεξες το συγκεκριμένο επάγγελμα; Γιατί το να προσφέρεις βοήθεια σε κάποιον που το χρειάζεται δεν μετριέται σε χρήματα.

Είναι δύσκολο επάγγελμα λόγω τον καταστάσεων που βιώνεις από ψυχολογικής άποψης; Υπάρχει άγχος; Είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις την προσωπική ζωή από το επαγγελματικό κομμάτι, το οποίο αναπόφευκτα λόγω της μεγάλης ποικιλίας συμβάντων, σου αφήνει εικόνες δύσκολες στο μέσο άνθρωπο και καταστάσεις που σου τριβελίζουν για μέρες το μυαλό. Στο κομμάτι του άγχους, κάθε συμβάν είναι διαφορετικό και ως συνέπεια δεν ξέρεις τι θα αντιμετωπίσεις εκεί, πράγμα που το κάνει αγχωτικό ειδικά αν ξέρεις από πριν ότι πας σε κάτι δύσκολο.

Ποια είναι τα πιο δύσκολα περιστατικά που αναφέρεις πιο πάνω. Τα πιο δύσκολα περιστατικά είναι η αστική πυρκαγιά, στην οποία έχεις να κάνεις με ανθρώπινες ζωές και καταστροφή περιουσίας καθώς και γιατί δεν γνωρίζεις αν ελλοχεύει κάποιος κίνδυνος, την διαρρύθμιση του σπιτιού και μεγάλο πυροθερμικό φορτίο. Άλλο ένα δύσκολο περιστατικό είναι η δασική πυρκαγιά γιατί είναι τεράστιες σε έκταση, καταστρέφουν τον φυσικό πλούτο αλλά και όπως είδαμε στο Μάτι μπορεί να αποβεί θανατηφόρα. Και φυσικά τα τροχαία, στα οποία όταν μας καλέσουν, καλούμαστε να απεγκλωβίσουμε τους επιβάτες και τον οδηγό σε αρκετά δύσκολη κατάσταση καθώς είναι εγκλωβισμένος στο όχημα η έχει πέσει σε γκρεμό.

Τι θα ήθελες να πεις στον κόσμο να προσέχει για τις φωτιές και όχι μόνο. Όπως είναι γνωστό απαγορεύεται από 1η Μαίου μέχρι 31 Οκτωβρίου η οποιαδήποτε δραστηριότητα που παράγει φωτιά, λόγω τις αντιπυρικής περιόδου διότι υπάρχει υψηλός κίνδυνος πυρκαγιών. Πρέπει όλοι να παίρνουμε στα σοβαρά αυτές τις απαγορεύσεις και να αποφύγουμε συμβάντα όπως η καύση κλαδιών ή χόρτων γιατί μπορούν να οδηγήσουν σε κατάσταση όπως το Μάτι. Και φυσικά ψυχραιμία σε όλες τις δύσκολες περιπτώσεις που μπορεί να αντιμετωπίσουμε.

Σε ευχαριστούμε πολύ και για όσα μας είπες και για όσα προσφέρεις.