Ο δυνατός ήλιος που καίει το κορμί μας…
Η αίσθηση του κρύου ποτηριού που δροσίζει το χέρι μας…και φυσικά η μοναδική γεύση του τσίπουρου Τυρνάβου…
Μία εικόνα που ξυπνάει όλες τις αισθήσεις και μας επιστρέφει με τη μία σε όμορφες, ανέμελες στιγμές όπου όλη η παρέα δίνει ραντεβού στην πλατεία, γελάει, διασκεδάζει και περνάει καλά!
Μοιάζει με όνειρο το οποίο όμως ήταν κάποτε πραγματικότητα.
Τα τελευταία δύο χρόνια αντιμετωπίσαμε μία πρωτόγνωρη κατάσταση. Μία κατάσταση που μας περιόρισε και κράτησε την παρέα όλων μας μακριά. Μετά από κάθε βροχή όμως έρχεται πάντα ο ήλιος, έτσι φέτος το καλοκαίρι, η ελπίδα γεννιέται ότι τα γέλια θα ακουστούν ξανά και το καλοκαιρινό μας όνειρο θα αναβιώσει και πάλι.
Ο ήλιος άρχισε να λάμπει ξανά και μαζί του έφερε την ελπίδα ότι έρχονται καλύτερες μέρες. Καλοκαιρινές μέρες που υπόσχονται να μας αποζημιώσουν και όπου η παρέα μας θα μπορεί και πάλι να μαζευτεί, καλώς εχόντων των πραγμάτων και να απολαύσει το καλοκαίρι που της αξίζει!
