Αγωγιάτες, τσαμπάζηδες και αμαξηλάτες, χωρικοί και κτηνοτρόφοι, οικονομικά εύποροι αλλά και φτωχοί, έμποροι, εμπορευόμενοι και πραματευτάδες, γυρολόγοι, περιηγητές, διαβάτες και μεταφορείς, ταχυδρόμοι και προσκυνητές, μαθητές και συμπεθερικά, καθημερινά ήταν υποχρεωμένοι να διανύουν τεράστιες αποστάσεις. Άλλοι με άμαξες και κάρα και άλλοι με τα ζώα τους, αφού αυτά ήταν τα μοναδικά μεταφορικά μέσα μέχρι και την δεκαετία του ‘30…
J. J. M. FR. BOUDIN TROMELIN έφθασε στο Ζάρκο….
Το Ζάρκο, διατηρεί και σήμερα το όνομα του , Εδώ συναντιούνται, κάθε χρόνο την άνοιξη, οι Αλβανοί που πηγαίνουν με τα καραβάνια στην Κωνσταντινούπολη για να πουλήσουν τα ζώα τους.
Σε απόσταση δύο ωρών ένας καλός δρόμος οδηγούσε σε μία πλάγια πεδιάδα όπου βρίσκεται το χωριό Κουτσόχερο(Coutchoukeros). Ο Πηνειός ρηχός, διερχόταν κάτω από το χωριό, άπαοια στιγμή χανόταν και τον ξαναέβλεπανπριν από την Λάρισα.
Τον χειμώνα ο Πηνειός, δεν είναι ρηχός, τότε διασχίζεται από μία πέτρινη γέφυρα του Αλή εφέντη, κοντά στο χωριό Κεραμίδι. Τέσσερες ώρες ήταν η απόσταση που έπρεπε να διανύσουν ως το Κουτσόχερο.
Γεφύρι του Αλή-Εφένδη σήμερα βρίσκεται πριν από το χωριό όπως ερχόμαστε από την Φαρκαδόνα δεξιά της τσιμεντένιας γέφυρας, στη θέση «Βαζούρια». Γεφυρώνει παραπόταμο του Πηνειού, δίπλα από τον ποταμό Ενιπέα. Εξυπηρετούσε τη συγκοινωνία των χωριών της Καρδίτσας με τη Φαρκαδόνα και τη Λάρισα. Σήμερα δεν χρησιμοποιείται. Χτίστηκε στην εποχή της τουρκοκρατίας, σε άγνωστη χρονολογία.Είναι το μοναδικό πεντάτοξο γεφύρι που σώζεται ολόκληρο, στον νομό Τρικάλων. Τα τόξα του ημικυκλικά και έχουν όλα άνοιγμα 4 μ. και ύψος 2 μ. Το συνολικό μήκος του γεφυριού είναι 32 μ. Το κατάστρωμα του είναι καλυμμένο με χώμα και αγριόχορτα. Κατασκευάστηκε με λευκό ασβεστόλιθο της περιοχής.
Το Κουτσόχερο είναι ένα άθλιο ελληνικό χωριό, κτισμένο πάνω σε έναν λοφίσκο που σχηματίζεται από τα ερείπια μιας αρχαίας πόλης, Λίγο πιο κάτω βρισκόταν ο Άτραξ, στο χωριό Κάστρο της Λάρισας.Μάλλον σε αυτή την αρχαία πόλη αναφέρεται ο περιηγητής. Ο Άτραξ τοποθετείται στο ύψωμα «Κάστρο», αμέσως νότια του χωριού Πηνειάδα και κατά μήκος της δεξιάς όχθης του Πηνειού ποταμού. Βρισκόταν στα όρια των αρχαίων τετράδων Πελασγιώτιδας και Εστιαιώτιδας, που συμπίπτουν με τα σημερινά σύνορα των Νομών Λάρισας και Τρικάλων. Η πόλη έλεγχε το στενό πέρασμα που δημιουργείται από τα όρη του Ζάρκου στα βόρεια και το βουνό Τίτανος στα νότια μέσα από το οποίο ο Πηνειός εισέρχεται στην ανατολική θεσσαλική πεδιάδα. Στα αρχαία χρόνια η κοίτη του ποταμού ήταν 3 χμ. βορειότερα της σημερινής, ενώ στις μέρες μας προσεγγίζει την αρχαία πόλη και τα εκτεταμένα ελληνιστικά και ρωμαϊκά νεκροταφεία της, «κόβοντας» σε πολλές περιπτώσεις αρχαία κατάλοιπα.
Τον χειμώνα καθιστούν αδιάβατο το πέρασμα του ποταμού Πηνειού , τότε χρησιμοποιούν μία άθλια τριγωνική βάρκα για την επικοινωνία των δύο οχθών, η οποία μπορεί να χωρέσει έως 8 άλογα. Η γνωστή ως Περαταριά.
Από το Κουτσόχερο μένουν τέσσερες ώρες για να φθάσουμε στη Λάρισα. Μισή ώρα πριν φθάσουν, συναντούν ξανά την δεξιά όχθη του Πηνειού, ο οποίος εξέρχεται από ένα φαράγγι. Τα Στενά του Καλαμακίου, δυτικά του χωριού Αμυγδαλέα της Λάρισας.
Οι ταξιδιώτες που έρχονται από τα βόρεια, διασχίζουν τον ποταμό στην είσοδο της πόλης, πάνω από μία ωραία μαρμάρινη γέφυρα, με εννέα τόξα.
Η Λάρισα, τουρκικά Γενί Σεχήρ (Yenisser), διοικείται από τρεις μπέηδες: τον Αμπντήν μπέη, τον Μεχμέτ μπέη και τον Νακήπ εφέντη. Η αρχαία πρωτεύουσατης Θεσσαλίας είναι μία ανοιχτή πόλη στη δεξιά όχθη του Πηνειού, στο μέσον μιας εκτεταμένης πεδιάδας, χωρίς οχυρώσεις. Οι κάτοικοί της είναι 20.000 ψυχές, από τις οποίες το μεγαλύτερο μέρος είναι Τούρκοι. Υπάρχουν λίγοι Έλληνες στην πόλη που προτίμησαν να κατοικήσουν στα πολυάριθμα κοντινά χωριά.
Ασχολούνται κυρίως με την βαφή των βαμβακερών. Από τους τρεις μπέηδες, οι οποίοι διοικούν την πόλη, οι δύο είναι σταλμένοι από την Κωνσταντινούπολη. Ο ένας ως μουλάς ,ιεροδίκης, τίτλος ανώτερου ουλεμά, πρώτης κλάσης . Ο άλλος ως μουσελίμης ,αναπληρωτής του πασά ,στην υπηρεσία του Ρούμελη βαλεσί, υπό την εξουσία του οποίου βρίσκεται η πόλη. Η Λάρισα δεν ανήκει στο πασαλίκι των Τρικάλων και οι πλούσιοι και φανατικοί κάτοικοί της αντιστέκονται ανέκαθεν στην επιρροή του Αλή πασά. Ο έλληνας όμως μητροπολίτης, ο οποίος διαμένει εδώ, εκλέγεται με την συγκατάθεσή του.
Η Λάρισα είναι αρκετά καλά κτισμένη και έχει κάποια ευημερία οφειλόμενη στο εμπόριό της. Οι αγορές εδώ είναι μεγάλες και υπάρχει επάρκεια τροφίμων. Τα εμπορεύματα φτάνουν στην πόλη από τον Κόλπο του Βόλου, 24 μίλια μακριά. Οι κάτοικοι των νοτιοανατολικών περιοχών είναι πλούσιοι από τα γεωργικά προϊόντα
τους, τα οποία είναι σιτηρά, βαμβάκι και ζώα.
Ασχολούνται περισσότερο με την βαφή των βαμβακερών, των οποίων κάνουν μεγάλες εξαγωγές στη Γερμανία, διά της χερσαίας οδού. Η επαρχία αυτή θεωρείται η πιο πυκνοκατοικημένη και εκβιομηχανισμένη περιοχή της Ελλάδας.
Πηγή
Γράφει Μαλίτα Κατερίνα
