Ανδρέας Κουτσίνας (1887-1959)
Οικογένεια Κουτσίνα είναι άρρηκτα δεμένη με την Θεσσαλία , στην περιοχή της Λάρισας που το 1830 ο Νίκος Κουτσίνας έφθασε στη Θεσσαλία και αρχικά εγκαταστάθηκε στον Τύρναβο, όπου και δημιούργησε τον εμπορικό οίκο Κουτσίνα. Ο γιος του Φίλιππος ως συνεχιστής της επιχείρησης μετακόμισε στη Λάρισα, στη συνοικία Σουφλάρ μαχαλά, την σημερινή συνοικία των Σαράντα Μαρτύρων. Ενα από τα 7 παιδιά του ο Νικόλαος έμπορος και αυτός, μετακόμισε στο Βόλο όπου ίδρυσε εκεί εμπορικό οίκο. Ο άλλος γιος ο Ανδρέας δραστηριοποιήθηκε στη Λάρισα.
Στο λογότυπο και των δύο εμπορικών οίκων, Νικόλαος και Ανδρέας αναφέρονται μαζί ως έμποροι υφασμάτων και ειδών πολυτελείας, διάδοχοι Φιλίπ. Νικολάου ή Κουτσίνα, οίκος ιδρυθείς το 1875, με καταστήματα σε Λάρισα και Βόλο.
Η αναφορά “Οίκος ιδρυθείς τω 1875” αφορά προφανώς την έναρξη των εμπορικών εργασιών του πατέρα τους Φιλίππου στη Λάρισα, αφού την χρονολογία αυτή δεν είχαν ακόμη γεννηθεί και οι δύο. Ο Ανδρέας αναδείχθηκε σε σπουδαίο με οικονομική ευρωστία επιχειρηματία της Λάρισας. Ήταν ένας από από τους επιφανείς άνδρες της Θεσσαλικής Πρωτεύουσας που ίδρυσαν το 1925 την Ε.Υ.Η.Λ. (Εταιρεία Υδρεύσεως Ηλεκτρισμού Λαρίσης).Το 1924 σε ιδιόκτητο οικόπεδο κατασκεύασε την Στοά Κουτσίνα έναν πεζόδρομο ο οποίος συνέδεε τους δρόμους Ερμού και Πανός.Το 1932 παντρεύτηκε την Άννα Σακελλαρίου , κόρη του σχολάρχη του Τυρνάβου Αντωνίου Σακελλαρίου, ενός σπουδαίου εκπαιδευτικού.
Το 1938 όλες οι ιδιοκτησίες του οι οποίες βρίσκονταν στην γωνία των οδών των Έξ (Κύπρου σήμερα) και Μ. Αλεξάνδρου γκρεμίστηκαν και στη θέση τους κατασκεύασε το τριώροφο κτίριο “Ολύμπιον”. Οι δύο όροφοι στέγασαν το ξενοδοχείο «Ολύμπιον» με διευθυντή τον Γεώργιο Γάκο. Για την εποχή του ήταν το πολυτελέστερο ξενοδοχείο, πριν ανεγερθούν οι νέες σύγχρονες ξενοδοχειακές μονάδες της Λάρισας. Σαν κτίσμα είναι το μοναδικό προπολεμικό κτίριο το οποίο διασώζεται μέχρι σήμερα γύρω από την Κεντρική Πλατεία ΜΙχ. Σάπκα. Πριν από μερικά χρόνια άλλαξε χρήση και στους ορόφους λειτουργεί φροντιστήριο.
Μετά την εφαρμογή από το 1884 του νέου ρυμοτομικού σχεδίου της Λάρισας, το κτίριο αυτό απέκτησε δύο οδούς προσπέλασης. Η μία ήταν από την οδό Ρούσβελτ (Φαρσάλων τότε) και η άλλη από την οδό Μ. Αλεξάνδρου, με θέα την ανατολική πλευρά της Κεντρικής πλατείας. Η τελευταία προσπέλαση γίνεται κατανοητή από τη δεύτερη φωτογραφία, όπου βλέπουμε το πίσω μέρος του κτιρίου. Μετά από ένα προστατευτικό τοιχίο με κάγκελα, οριοθετημένο στο ύψος της οικοδομικής γραμμής, μεσολαβεί στενός ακάλυπτος χώρος και στη συνέχεια διακρίνεται η δυτική είσοδος του κτίσματος. Η φωτογραφία αυτή χρονολογείται στα 1902, όταν στους χώρους του ήταν ανεπτυγμένο από καιρό το ξενοδοχείο ύπνου “Αβέρωφ”. Ήταν από τα παλαιότερα της Λάρισας, χωρίς όμως ιδιαίτερες διευκολύνσεις.
O Kωνσταντίνος Κουτσίνας αδελφός του Φίλιππου αγόρασε το ξενοδοχείο μαζί με τον τεράστιο ακάλυπτο χώρο , μετά το 1920 . Ο Κωνσταντίνος Κουτσίνας γεννήθηκε στη Λάρισα και με τη γυναίκα του Ολυμπιάδα Αληθινού απέκτησε τρεις κόρες. Οι “Κουτσινούλες” όπως ήταν γνωστές στους παλαιούς Λαρισαίους, ήταν άτομα ευαίσθητα και είχαν αναπτύξει σπουδαία φιλανθρωπική και χριστιανική δράση.
Το κονάκι του Φαΐκ μπέη ιδιοκτησίας των αδελφών Κων. Κουτσίνα, σε ερειπιώδη κατάσταση, όπως ήταν το 1960 περίπου. Άποψη από την οδό Ρούσβελτ. Από το βιβλίο “Η Λάρισα. Εικόνες του χθες”. Φωτογραφίες Τάκη Τλούπα, κείμενα Νίκου Νάκου, Λάρισα (2003) σελ. 137.
Το 1932-33 σταμάτησε να λειτουργεί το ξενοδοχείο “Αβέρωφ”, τότε οι ιδιοκτήτριες αδελφές Κουτσίνα το νοίκιασαν σε διάφορες οικογένειες έναντι ελαχίστου μισθώματος. Το 1934 η είσοδος του ξενοδοχείου που υπήρχε προς την Κεντρική πλατεία καταργήθηκε και στον ακάλυπτο χώρο ανοικοδομήθηκε μια σειρά καταστημάτων με πρόσοψη προς την οδό Μ. Αλεξάνδρου. Μεταπολεμικά και μέχρι την κατεδάφιση του παλιού κτίσματος, στους χώρους του βρήκαν καταφύγιο διάφορες φτωχές οικογένειες.
Το σπίτι όπου διέμενε η οικογένεια Κων. Κουτσίνα βρισκόταν στον ίδιο χώρο με το τούρκικο κτίσμα,(φωτο),αλλά σε άλλη θέση, στο ύψος των κτιρίων της οδού Φαρσάλων (Ρούσβελτ σήμερα) και δίπλα από το εξαώροφο μέγαρο που έκτισε ο έμπορος Γεώργιος Τηλιός, σε οικόπεδο το οποίο είχε αγοράσει από τις αδελφές Κουτσίνα. Ήταν μια μεγάλη μονοκατοικία με υπερυψωμένο υπόγειο. Πίσω από το σπίτι τους υπήρχε μεταπολεμικά μια μικρή ισόγεια κατασκευή η οποία φιλοξενούσε τις εγκαταστάσεις του χριστιανικού Σωματείου “Σάπφειρος”. Οι κόρες του Κωνσταντίνου Κουτσίνα έμειναν άγαμες και χωρίς απογόνους.
Το 1962 περίπου όλη αυτή η έκταση με τα κτίσματα που ανήκαν στις αδελφές Κουτσίνα αγοράστηκαν από τον Σετράκ Σιρινιάν ο οποίος μαζί με τον γιο του Ονίκ τα κατεδάφισε και στη θέση τους ανήγειρε μεγάλη τριώροφη οικοδομή με στοά στο ισόγειο, τα εγκαίνια της οποίας έγιναν στις 24 Σεπτεμβρίου 1967 .
Πηγή:ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
