Το Βυζάντιο που δεν είχε σχέση με την προηγούμενη δόξα του, και που είχε περιοριστεί σε μια κουκίδα πάνω στο χάρτη, ουσιαστικά γύρω από την Κωνσταντινούπολη, καταρρέει οριστικά. Ο τελευταίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος αρνείται να εγκαταλείψει κρυφά την Πόλη, εμψυχώνει κατοίκους και πολεμιστές, και ρίχνεται ο ίδιος στη μάχη. Κανένας δεν γνωρίζει τι ακριβώς του συνέβη.
Ήταν η τελευταία πράξη ενός μακρόχρονου δράματος. Η Βυζαντινή αυτοκρατορία θανάσιμα λαβωμένη από την άλωση του 1204 από την 4η Σταυροφορία, κατακερματισμένη και σημαντικά φτωχότερη σε πληθυσμό, έσοδα, στρατό, διοργάνωση και ηθικό, δεν ήταν δυνατόν να αντισταθεί στην Τουρκική λαίλαπα. Ο αγώνας ήταν άνισος. Μερικές χιλιάδες υπερασπίζονταν ηρωικά την Πόλη στις επάλξεις, ενάντια σε πάνω από εκατό χιλιάδες στρατό των Τούρκων, και έναν πρωτοφανή στην ιστορία βομβαρδισμό από τα κανόνια του Σουλτάνου. Η Πόλη δεν παραδόθηκε όμως. Έπεσε πολεμώντας, δημιουργώντας μύθους και θρύλους στους νικητές, και στους νικημένους.
«Εάλω η Πόλις!» ήταν η απίστευτη είδηση που διαθόθηκε στον ελληνικό κόσμο και παραπέρα από όσους κατάφεραν να διαφύγουν εκείνη την μοιραία Τρίτη. Ήταν το τέλος μιας εποχής, μιας αυτοκρατορίας που διήρκεσε πάνω από 11 αιώνες, και που συνέχισε την ελληνορωμαϊκή παράδοση, όταν η Δυτική Ευρώπη ήταν για αιώνες βυθισμένη στα σκοτάδια του Μεσαίωνα. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η Αναγέννηση οφείλεται στην ανακάλυψη των κλασικών ελληνικών έργων, και στη ροή λόγιων του Βυζαντίου προς τη Δύση, οι οποίοι προσπαθούσαν να γλιτώσουν από την Τουρκική εξάπλωση.
Εάλω η Πόλις. Ήταν ημέρα Τρίτη, που από τότε θεωρείται από τους Έλληνες κακότυχη μέρα.
