Τὸ τραγούδι τοῦ τρυγητοῦ – Ἀμπέλι μου, πλατύφυλλο καὶ καλοκλαδεμένο, δέσε σταφύλια κόκκινα, νὰ μπῶ νὰ σὲ τρυγήσω, νὰ κάμω ἀθάνατο κρασί, μοσκοβολιὰ γιομάτο.

Καλό μήνα, με υγεία και καλές παραγωγές…..ήδη κάτω από την   κληματαριά πέφτουν ρόγες σταφυλιών και σκορπόυν γύρω τους ένα άρωμα γεμάτο εικόνες των παιδικών μας χρόνων.

Μιχαήλ Αξελός – «Ο τρύγος», 1924

Σεπτέμβρης μήνας σήμερα. Πως κύλησε ο καιρός δεν το κατάλαβα. Ενα χειμώνας με την πανδημία να μας κλείνει στο σπίτι,να ανατρέπει τα δεδομένα και τις σταθερές στη ζωή μας. Μια Άνοιξη μουντή, ένα καλοκαίρι με περιορισμούς, δεν πρέπει και εισβάλει στη ζωή μας και η μάσκα, οι αποστάσεις,οι μικρές συναθροίσεις. Άλλαξαν όλα, χαρά και η λύπη αφόρητα μοναχικές. Ο Ερντογάν από την άλλη με ιαχές πολεμικές,με ασυγκράτητο παραμιλητό κάθε μέρα που περνάει γίνεται απρόβλεπτα επικίνδυνος. Ήρθε ο Σεπτέμβρης , τα σχολεία μετά την καλοκαιρινή ραστώνη και για φέτος ειδικά από τον Μάρτη άδεια, περιμένουν στην αγκαλιά τους τα παιδιά. Σήμερα πρώτα ο Θεός, θα μάθουμε πότε θα κτυπήσει το πρώτο κουδούνι. Πόσες ανατροπές σε τόσο μικρό διάστημα. Σεπτέμβρης ο μήνας του τρύγου.Θέρος τρύγος πόλεμος έλεγαν οι γονείς μας……όλοι ετοιμάζονται για την συγκομιδή των σταφυλιών. Ο καιρός ζεστός ,αλλά για τους αγρότες άγχος,λες και αυτός τρελάθηκε με όλα αυτά.